อืมคือรุ่นพี่ที่เป็นศิษย์เก่า(ตอนนี้กำลังคุยๆ)นัดเจอ อยู่ในจ.ด้งยกันทั้งคู่ จะบอกแม่ไงดี เรื่องมันไม่ง่ายก็คือ

แม่ไม่รู้ว่ากูชอบผช แล้วเหมือนเค้าจะมารับที่บ้านมั้ง ตอนนี้เค้ามีการมีงานละอะ

จริงๆเรื่องแบบนี้ไม่ต้องบอกพ่อแม่ก็รู่แต่ไม่พูด หรือป่าวนะ

แม่ไม่ยอมรับด้วยอะ

เลยไปต่อไม่ถูกเลย

ไม่ยอมรับที่ลูกเป็นแบบนี้ แม่ก็รงใจแคบมากแล้วแหละ ไม่ยอมรับในตัวที่ลูกเป็นแต่จะยอมรับในตัวที่ตัวเองยัดเยียดเหรอ

ทำไม่ใสถ่านมาให้ตั้งแน่เกิดเลยล่ะ ชีวิตตัวเองก็ขับเคลื่อนด้วยตัวเองแท้ๆ

ผมเป็นหลานชายคนแรกของครอบครัวด้วยมั้ง คือตามีลูกที่เป็นแต่ผญ พอป้าๆน้าๆมีลูกก็เป็นผญ ผมเลยเป็นผชคนแรกของบ้าน

ตอนนี้ตาก็ไม่อยู่แล้ว แม่ก็ยังหวังอยู่ เห้อ

ไม่รู้ว่าที่แม่ทำอยู่คือแม่สร้างกำแพงรึเปล่า

ผู้ก็เป็นลูกชายคนเดียวในบ้าน ผมไม่ได้บอก ผมทำดีผมไม่เคยขัดอะไรเลย แต่เรื่องส่วนตัวก็ต้องยอมรับดิ

ถ้าใจมันเป็นยังไง ใครก็ขัดไม่ได้แม้แต่ตัวเอง เชื่อเถอะ เลือกเดินที่ตัวเองชอบถ้ามันผิดพลาดก็ผิดพลาดที่ตัวเรา

อืม ขอบคุณครับ

น่าเบื่อ แม่ชอบอารมณ์ร้อน

ถ้าร้อนเราจะไม่คุยด้วย อย่าไม่เถียง เราจะเดินหนีเลย บอกไปเลยอารมณ์ร้อนถ้ามันไม่ล่วยให้ริดได้ก็ไม่ต้องร้อน

ไป*

จริง ตอนนี้ผมพยายามไม่เถียงกลับอยู่ิเพราะยิ่งเถียงยิ่งโมโห

555 ผ่านเรื่องไปเบื่อเถอะคุณจะโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น คิดเยอะขึ้น รอบคอบมากขึ้น ฟังเหตุผลของคนอื่นมากขึ้น

เชื่อ*

แม่บอกถ้าเป็นออกจากบ้านไปเล้ย แต่ตอนนั้นเป็นอารมณ์ แต่แอบคิดว่าพูดจริงๆ

เป็นเราไม่อยู่แล้ว แต่ถ้าเป็นคุณจะทำยังไง นี่สิ น่าคิด คิดเยอะๆนะ เราไม่ได้แนะยำให้ออกจากบ้าน

แต่ที่แม่บอกแบบนั้นก็ทำให้เราผลักดันอยาก หาเงินเองอะ เผื่อมีปัญหาจริงๆ จะได้ไม่ลำบาก

555 แล้วแต่คุณเลย เอาใจช่วยในอนาคตที่สดใสนะครับ