เราเลิกคุยกับคนๆนึงที่คบๆเลิกๆมา2ปีเขาดีมาตลอดอบอุ่นตามใจมั่นคงจริงใจแม้ในช่วงแรกเราต้องปรับตัวเข้าหากันสุดๆแต่เราก็ยังพยายามกันกุกลับมาคิดกับตัวเองว่าคือกุรู้สึกว่า คสพแบบนี้มันก็ไปเรื่อยๆ

กุรู้สึกว่านิสัยเขามันไม่ใช่สเปคกุแบบว่าคือจะเชิงแบบมันไม่มีอะไรให้น่าประทับใจแบบว่า เขาก็ดีเลยแหละแต่กุแค่คิดว่าชีวิตกุมันต้องเจอไรอีกเยอะแล้วจะมีคนที่กุชอบหรือนิสัยตรงกันกับกุมากกว่านี้

ไม่ใช่ว่าเขาไม่ดีมันกึ่งๆกลางๆแต่กุว่ามันก็ไปได้มากกว่านี้อ่ะคือคนนี้เอาจริงๆเขารักกูมากจะไปถึงขั้นจริงจังกับชีวิตเลยก็ได้แต่กุแค่คิดแบบนี้กุผิดมั้ย55

กุแค่รู้สึกไม่ได้ชอบเขาขนาดนั้นอ่ะ คสพมันดำเนินๆไปเรื่อยๆแบบมั่นคงแต่สม่ำเสมอ เขาก็ดีมาตลอดแต่พวกนิสัยแบบนี้อ่ะคือดีมากแล้วนะแต่นิสัยอะไรเขากุก็รู้สึกไม่ได้อะไรขนาดนั้นอ่ะกลางๆหรือเป้นกุที่เห้นแก่ตัว

กุคิดแบบนี้แล้วบอกเขาตรงๆเขาบอกว่าชอบแบบไหนล่ะอะไรงี้แต่คือสรุปกุก็คิดแบบเดิมเพราะก็นิสัยเขาเป้นคนงั้นเอาจริงๆถ้ามันไม่ใช่แต่แรกกุก็ไม่ควรพาเขามาไกลเลยมันนานแล้วพอกุจะไปทีไรเขารั้งกุตลอด

ถึงกุจะพูดไปตรงๆแต่เขารั้งกุตลอดเลยแบบอย่าไปอะไรงี้กุก็แบบกุรู้สึกผิดตลอดแล้วก็แย่ตลอดที่เขาไม่่ด้ทำไรผิดแต่กุก็พาเขามาไกลจนเมื่อวานนี้ที่กุบอกเลิกแล้วไปจังๆกุว่ากุก็ทรมานไม่แพ้เขาเลย

กุก็ไม่เข้าใจ ครส ตัวเองนะแต่กุเสียใจเหมือนกันไม่ใช่ว่าไม่รักอ่ะกุก็ยังรักแต่คือแบบเชี่ยมันทรมานจริงคนที่เคยมีกันทุกวันอ่ะคุยกันได้ทุกเรื่อง

จนมาวันนี้กุก็บล็อคเขาไปอ่ะแล้วก็ไม่ได้ติดต่อกัน ทรมานมากๆ